Kindermishandeling

Wanneer tegen het kind lichamelijk geweld wordt gebruikt, zoals slaan, schoppen, knijpen, bijten, aan haren trekken of brandwonden toebrengen.

Deze vorm van mishandeling is minder zichtbaar, maar zeker niet minder ernstig. Bijvoorbeeld wanneer het kind regelmatig wordt uitgescholden, afgewezen of kritiek krijgt. Of het kind wordt opzettelijk bang gemaakt.

Wanneer het kind lange tijd te weinig of slechte verzorging krijgt. Zoals te weinig of onregelmatig eten en drinken. Of onvoldoende kleding in de winter of de kleding is altijd vies. Ook wanneer het kind geen medische zorg krijgt, is dat verwaarlozing. Een kind kan ook emotioneel verwaarloosd worden. Bijvoorbeeld wanneer het kind (vrijwel) geen positieve aandacht krijgt. Of wanneer de behoefte aan liefde, warmte en geborgenheid wordt genegeerd. Ook wanneer het kind getuige is van huiselijk geweld tussen de ouders, is dat emotionele verwaarlozing.

Wanneer een kind seksuele handelingen moet ondergaan van een volwassene. Zoals aanraken, betasten, of dwingen tot seksuele activiteiten. Het kan ook gaan om toekijken bij seksuele handelingen of beelden. Bij seksueel misbruik is er altijd sprake van ongelijkwaardigheid. Ook afhankelijkheid en loyaliteit naar de pleger toe zijn belangrijke aspecten. Seksueel misbruik kan plaatsvinden tussen volwassene en een kind door bijvoorbeeld de vader, oom of tante. Maar ook tussen broers en zussen (sibling misbruik) en neefjes en nichtjes. Seksueel misbruik is heel ingrijpend voor het slachtoffer maar ook voor de pleger en het gezin. 

Observeer het gedrag van het kind en de situatie zorgvuldig. Let op signalen of veranderingen in het gedrag die kunnen wijzen op mishandeling. Probeer concrete voorbeelden te verzamelen van wat je hebt gezien of gehoord. Kijk niet weg en vertrouw op je onderbuikgevoel als je twijfelt.

Praat met anderen: een buurvrouw, leerkracht, familielid of andere ouders. Je bent vast niet de enige die het gezin kent en vast niet de enige die zich zorgen maakt. Misschien hoorde jij iets en heeft een ander iets gezien. In dat geval weet je samen meer over wat er aan de hand is. Daarom kun je met anderen praten. En als je je zorgen deelt, kun je ook samen nadenken over hoe je het kind kunt helpen.

Praat met het kind. Als het kind kan praten en je een moment alleen kunt zijn met hem of haar, is een praatje maken een goed idee. Laat merken dat je geïnteresseerd bent in hoe het met het kind gaat. Zo weet het kind dat iemand hem of haar ziet en dat het niet alleen is. Gaat het gesprek goed? Dan stel je voorzichtig een open vraag over dat waar je je zorgen om maakt. Zo weet je meer over hoe het met het gezin gaat.

De kans is groot dat je niet weet of er iets aan de hand is. Als je je er veilig bij voelt, kun je daarom de volwassene eens vragen hoe het eigenlijk gaat. Misschien is er niets aan de hand, of heeft het gezin een ander probleem. Je komt er pas achter als je het vraagt. Bovendien heeft bij kindermishandeling óók de volwassene hulp nodig. Misschien is er veel stress in het gezin. Of behandelt de volwassene het kind zo omdat hij of zij denkt dat dit normaal is.

Is de situatie gevaarlijk? Of kom je er zelf niet uit of wil je met iemand praten omdat je bijvoorbeeld twijfelt of je het wel goed ziet? Of weet je niet hoe je iemand het beste kunt benaderen? Schakel dan professionele hulp in. Hieronder vind je organisaties die je verder kunnen helpen.